Η συνάντηση με το έργο του Βάλια Σεμερτζίδη

Η συνάντηση με το έργο του Βάλια Σεμερτζίδη

Κυριακή σήμερα και η γνωριμία μας με το έργο του Βάλια Σεμερτζίδη μας φέρνει κοντά στους ψαράδες!
Στα Στείρα της Εύβοιας, την δεκαετία του ΄60, ο Σεμερτζίδης βρίσκει έμπνευση για μια νέα σειρά έργων μέσα από τους ψαράδες που παρατηρεί την ώρα της εργασίας τους. Όπως και με τους εργάτες της αλωνιστικής μηχανής, ο ζωγράφος αξιοποιεί την φωτογραφία προκειμένου να εστιάσει στον άνθρωπο την στιγμή που εργάζεται: την κίνηση του σώματός του την στιγμή της χειρωνακτικής εργασίας του και τον τρόπο που χειρίζεται τα εργαλεία της δουλειάς του.
Μπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα και εξωτερικοί χώροιΜπορεί να είναι απεικόνιση ένα ή περισσότερα άτομα
Οι φωτογραφίες και τα προσχέδια για τους Ψαράδες πολλά, και μέσα από όλα αυτά επιδιώκει να αποδώσει όσο πιο παραστατικά μπορεί την κίνηση με την οποία σέρνουν τα δίχτυα και προχωρούν μπροστά. Σε αυτή τη δημοσίευση μπορείτε να δείτε μια επιλογή από μελέτες, φωτογραφίες και την σύνθεση «Ψαράδες» του 1962.
Στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου μπορείτε να θαυμάσετε τρία από αυτά τα προσχέδια.
Μπορεί να είναι απεικόνιση ένα ή περισσότερα άτομαΜπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα και εξωτερικοί χώροιΜπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και εξωτερικοί χώροιΜπορεί να είναι απεικόνισηΜπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 2 άτομα και σώμα νερούΜπορεί να είναι εικαστικό
Στο ημερολόγιο του στις 28/12/1962, ο Σεμερτζίδης γράφει σχετικά:
« …Οι άνδρες που τραβάνε τα δίχτυα είναι κλειστοί στον εαυτό τους, κάνουν την δουλειά τους με αυστηρότητα , τραβάνε το δίχτυ το ατελείωτο, το βαρύ, που είναι η σκληρή κι ωραία ζωή τους. Όταν μου κουβεντιάζουν είναι να απορείς πόσο δεμένοι είναι με το νερό. … Χρόνια πάω κι έρχομαι, μελετάω, Ραφήνα, Στείρα, Σκύρο. Έτσι έφτασα στη μεγάλη αυτή σύνθεση.»
Και παρακάτω, γράφει τους προβληματισμούς του σχετικά με την απόδοση του θέματος: «Στην τωρινή μου σύνθεση θέλω να πάω πιο πέρα. Πώς όμως; … Δεν είναι το χρώμα που ζητούσα, δεν είναι αυτό ακριβώς που ζητούσα, … οι Ψαράδες θα με προβληματίζουν για πολύ ακόμα.»
Όπως φαίνεται μέσα από την συνομιλία του με τον Χ. Αλεξίου αυτό που ζητάει να εκφράσει μέσα από το έργο του ο Σεμερτζίδης είναι η δυναμική κίνηση του ανθρώπου που εργάζεται χειρωνακτικά χωρίς ωστόσο να καταβάλλεται από την καθημερινή του εργασία:
«Δεν είναι παιχνίδια αυτοί οι τρεις ψαράδες που τραβάνε κι ανοίγουν δρόμο στη ζωή…. Είναι μια Πορεία, ναι, τα στοιχεία αυτά, της θάλασσας κ.τ.λ. γίνονται δευτερεύοντα εντελώς. Το πρώτο είναι ότι αυτοί δεν πάνε πίσω, δεν μπορείς να τους κάνεις να πάνε πίσω, με τίποτα»
(αποσπάσματα από το βιβλίο «ΒάλιαςΣεμερτζίδης, Συνομιλίες με τον Χρίστο Αλεξίου», Μουσείο Μπενάκη, 2012)Μπορεί να είναι εικαστικό