Το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου περιλαμβάνει εκτεταμένες συλλογές ζωγραφικής και χαρακτικής καθώς και πολλά γλυπτά, σχέδια και ντοκουμέντα. Οι ενότητες ζωγραφικής και χαρακτικής εκπροσωπούν πλήρως την ελληνική τέχνη του 20ού αιώνα και τους διακεκριμένους καλλιτέχνες της. Η κεντρική ιδέα που διατρέχει τη σύσταση των συλλογών είναι να εξιστορηθεί η Ελλάδα με τη ματιά των εικαστικών καλλιτεχνών της τα τελευταία εκατό χρόνια. Το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου εκφράζει την άποψη μιας Ελλάδας που πιστεύει στην ιδιαίτερη φυσιογνωμία της και ταυτόχρονα στον παγκόσμιο χαρακτήρα της.

Η προετοιμασία για τη δημιουργία της Δημοτικής Πινακοθήκης Ρόδου, πλέον Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης, άρχισε στη δεκαετία του 1950 και τα επίσημα εγκαίνια έγιναν το 1964. Η νομική της υπόσταση καθορίστηκε με ειδικούς νόμους του κράτους, το 1962, και συμπληρωματικά το 1970. Ο Ανδρέας Ιωάννου, διακεκριμένος μελετητής της νεοελληνικής τέχνης και λογοτέχνης, νομάρχης τότε της Δωδεκανήσου, διέβλεψε ότι η Ρόδος προσέφερε τη διεθνή ακτινοβολία για τη δημιουργία ενός Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης του 20ου αιώνα. Κινητοποιήθηκε έτσι, για τακτικές επαφές με καλλιτέχνες, τεχνοκριτικούς, γκαλερίστες με αποτέλεσμα τον εμπλουτισμό της συλλογής και τη καθιέρωση της Πινακοθήκης ως ισχυρού πολιτιστικού θεσμού.

Χάρη στην πρόνοια και τις ενέργειες του ιδρυτή της, Ανδρέα Ιωάννου, η Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου είχε την τύχη να στεγάσει εξαρχής τις συλλογές και τις δραστηριότητές της σ' ένα αυτόνομο, ιστορικό κτίριο, στην είσοδο της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου, στην Πλατεία Σύμης. Είναι το πρώτο μουσείο νεοελληνικής τέχνης που απέκτησε μόνιμες εγκαταστάσεις, και μάλιστα σε εντός ενός Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Από το 2000, το Μουσείο αποκτά και ενα δεύτερο εκθεσιακο χώρο εντός της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου, στο κτήριο του Παλαιού Συσσιτίου, στην οδό Σωκράτους, στην καρδιά της δραστηριότητας της Μεσαιωνικής Πόλης. Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης του Μουσείου, φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις καλλιτεχνών.

Το 2002, εγκαινιάζεται ένα νέο πολυόροφο οικοδόμημα, το Νεστορίδειο Μέλαθρο, δωρεά των Ιωάννη (1897-1978) και Πάολας (1914) Νεστορίδη, στο οποίο μεταφέρθηκε μέρος των μονίμων εκθέσεων και τα εργαστήρια του Μουσείου, ώστε οι χώροι του κεντρικού κτιρίου να μπορούν να φιλοξενούν ευκολότερα και άλλες εκθέσεις. Το νέο κτήριο βρίσκεται στη Πλατεία Γαβριήλ Χαρίτου, γνωστή και ως η «Πλατεία με τις 100 Χουρμαδιές», στο κέντρο της ζωής της σύγχρονης πόλης και της τουριστικής δραστηριότητας.

Το 2010, σε όμορο οικόπεδο με το Νεστορίδειο Μέλαθρο, απέναντι από το περίφημο Ξενοδοχείο των Ρόδων, εγκαινιάζεται η Νέα Πτέρυγα του Νεστοριδείου Μελάθρου, ένα σύγχρονος πολιτιστικός χώρος που φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις αλλά και αποτελεί το σπίτι της πολιτιστικής δραστηριότητας της Ρόδου, φιλοξενώντας κάθε χρόνο δεκάδες εκπαιδευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως παρουσιάσεις βιβλίων, συναυλίες και συνέδρια.